Ang Guryon (Tula)

Tanggapin mo, Anak, itong munting guryon

Na yari sa patpat at “papel de hapon;”

Magandang laruang pula, puti, asul,

Na may pangalan mong sa gitna naroon.

Ang hiling ko lamang, bago paliparin

Ang guryon mong ito ay pakatimbangin;

Ang solo’t paulo’y sukating magaling

Nang hindi mag-ikit o kaya’y magkiling.

Saka pag sumimoy ang hangin, ilabas

At sa papawiri’y bayaang lumipad;

Datapwat ang pisi’y tibayan mo anak,

At baka lagutin ng hanging malakas.

Ibigin ma’t hindi, balang araw ikaw

Ay mapapabuyong makipagdagitan;

Makipaglaban ka, subalit tandaan

Na ang magwawagi’y ang pusong marangal.

At kung ang guryon mo’y sakaling madaig,

Matangay ng iba o kaya’y mapatid;

Kung saka-sakaling di na mapabalik.

Maawaing kamay nawa ang magkamit!

Ang buhay ay guryon: marupok, malikot,

Dagiti’t dumagit saan man sumuot;

Oh, paliparin mo’t ihalik sa Diyos,

Bago tuluyang sa lupa sumubsob!